Publicatie: Instagram @elizabethonfood
Datum: 12 maart 2022
Geschreven door: Elizabeth Auerbach @elizabethonfood, culinair recensent
Tekst: Bar Bachrach describes its menu as "Modern Middle Easter", with food that takes you to Lebanon or Israel via France, Turkey or Spain. The place is located right next to Wilde Zwijnen in the space that previously housed Eetbar Wilde Zwijnen. The menu is compact with dishes that range in price from 9 Euro to 21 Euro. Head chef Yaniv Lenga is originally from Tel Aviv and has some 18 years of experience under his belt. Some of you might remember him from Ron Blaauw's Nacarat.
We started with e home-baked Jerusalem bagel served with a tahnini and za'atar dip, labneh sprinkled with sumac, and homemade pickles. We also enjoyed a number of "raw" dishes, such as beef tartare with a punchy seasoning of salted lemon and tabasco, served with a salted lemon creme and sweet potato crisps. Raw langoustine was served with pomelo, sweet & sour red cabbage, tomato & olive oil dressing and crunchy puffed bulgur. And there was a fantastic " Kibbeh Nayyyeh", a dish that is traditionally served with raw meat, but here served with sea bream tartare delicously paired with a tomato vinaigrette, onion sumac oil, spring onions, labneh, radish and some int & coriander.
Equally great were the warme dishes, including cauliflower "schnitzel" served with a sesame sauce, tomato dressing & coriander, and a rather brilliant combination of hummus Masabacha (hummus topped with whole chickpeas) and fried squid. Last but not least dessert, a delightful Knafeh (kataifi pastry filled with mozzarella cheese) served with pistache ice cream from Massimo Gelato.
Bar Bachrach ticked all the right boxes. Fresh ingredients with seductive and vibrand flavours; food that is cooked with knowledge and care, Yes, I'm sure some people would say that some of the food is not 100% authentic (whatever that may mean), but I enjoyed every bite and for me great food is first and foremost about well thought out dishes with good ingredients and balanced flavours. Add to this a lovely convivial atmosphere and attentive service. For me Bar Bachrach is very much the real thing.
Food: 8,5
Service: 8
Wine list 7 (compact but well-priced)
Publicatie: NRC Handelsdagblad
Datum: 5 februari 2022
Geschreven door: Petra Possel, recensent, journalist, presentator
Tekst: Heerlijke mediterrane gerechtjes, wat voelt dit goed
Wat leuk, een restaurant dat naar de fantastische componist/songwriter Burt Bachrach is genoemd, jubelden we bij de komst van Bar Bachrach; de leesbril lag even niet binnen handbereik. Het viel al niet te rijmen dat hier de keuken van het Midden-Oosten samenkwam met de koning van het Amerikaanse liefdeslied. Bar Bachrach is genoemd naar een van de eigenaren van het naastgelegen Wilde Zwijnen Julia Bachrach. Sinds de herfst zwaait de Israëlische chef Yaniv Lenga hier met de pollepel, dat betekent diner in kleine gerechtjes met een uitgesproken Tel Aviv-karakter, mediterrane zo u wilt.
Het is de eerset keer dat we weer uit eten gaan, het is nog wennen.
Wennen aan met zn allen in een restaurant zitten, de bediening die een praatje komt maken, de chef die vanuit zijn open keuken naar ons knikt. Maar wat is het fijn en in een sober, stijlvol interieur met warm licht, veel hout, kunst aan de muur en een prettige akoestiek.
We starten met het goede voornemen minstens voor de helft vegetarische gerechten te bestellen en ook het brood niet te negeren: Jerusalem bagels met dips (9,-). Deze bagels met sesamzaad zijn langwerpig, warm en lekker, ook met de tahini za'atar, labeneh harissa en hamutzim. Die tahini is goed gemaakt en dat betekent (mocht je het zelf willen doen): net als je denkt dat het genoeg is moet je nog even doordraaien om tot de goede consistentie te komen. De labeneh (labneh) is hangop van yoghurt gemengd met harissa en bestrooid met kruiden, en hamutzim zijn gepinkelde groenten, waaronder bloemkoolroosjes en kool - een goed begin.
Dan komen de kibbeh nayyeh van vis (13,50), gerookte aubergine met tahini (11,-) en halloumi (12,-) op tafel. De kibbeh nabye kennen we als bulgurballetjes met rauw, gemalen vlees maar Bar Bachrach serveert ze met fijngesneden rauwe filet van zeebrasem. Ook dit gerecht is een uitbundig, kleurrijk bordje met ragfijne radijs en friszure rode ui met sumac. De aubergine is aubergine op haar best: geblakerd vel, sterke rooksmaak, verse koriander. Dit wordt afgewisseld met blokjes gefrituurd e aubergine, zeer verleidelijk, een zachtgekookt ei en ontvelde tomaat; deze chef is van de precisie. De krokante halloumi met geroosterde biet en koolrabi (12,-) is een mooi bordje met en lichtgroene yoghurtsaus met schut, de Jemenitische versie van salsa verde, waarop hartigheid en zuren elkaar prettig in balans houden.
Inmiddels zitten we aan ons tweede glas wijn, het is per slot van rekening onze eerste feestelijke avond uit. We begonnen met een vrolijke bubbel uit de Loire (Tète au bois Dormant Brut Nature, Grosbois 2017, 8.50) en een stevige Grillo uit Italië (Agricola Veldibella 2020, 6,50) nu stappen we over naar rood: Bordelino le Fontane (Corte Gardoni 2020, 5,50) en Valencia Tino 'Naturel' ((Casa Los Frailes 2020, 7,-0). De Bardolino is licht en fruitig, de Valencia een biodynamische - is vol en kracht, houtgelagerd en toch subtiel en goed met de lamsnek. De wijnkaart is deugdelijk met expertises samengesteld - laveert steeds tussen natuur-, biologische en biodynamische wijnen en alle wijnen gaan per glas.
Nog twee gerechten, de desserts slaan we over: calamari masabacha met creamy hummus, tuinbonen en Amba (15,-) en lamsnek met Jerusalem artisjok, oftewel aardpeer (19,-). De fijne stukjes inktvis komen met een hummus van hele kikkererwten (masabacha), ze hebben bite, net als de tuinbonen en pittige mangosalsa, het heeft iets weg van geel sambal.
De Lamsnek is umami to the max, het bindweefstel is mooi weggekookt maar zorgt voor malsheid, de hums ingeeft nog een extra optater en de emulsie tussen jus en saus in is peperig en een tikkie zoet.
Ons bezoek aan Bar Bachrach geeft om zoveel redenen een goed gevoel: mensen, warmte umami, aandacht, troost. Wat is het fijn om weer uit te zijn! .
Publicatie: Uitkrant
Datum: 27 november 2021
Geschreven door Famke en Floor van Praag, culinair recensent
Tekst: De leukste nieuwe restaurants ...
Soms als je iets vaak genoeg hardop wenst, wil het universum nog weleens meewerken en krijg je je zin. Zo gebeurde het ook bij Famke, die al jarenlang naar boven kijkt en roept dat ze Midden-Oosters wil eten in een stijlvolle setting met lekere wijn. En toen was daar ineens Bar Bachrach in oost, pal naast restaurant Wilde Zwijnen en van dezelfde eigenaren. Stijlvol was het al toen het nog de Eetbar heette: eigenaresse Julia Bachrach** heeft daar een oog voor en richtte de ruimte een paar jaar geleden minimalistisch in met veel hout een zwart-witte tegelvloer, strakke bar, mooie zwarte hanglampen en knappe kunst aan de muur. Het is nu iets meer aangekleed, met flessen wijn op de bar, een Ann Demeulemeester-lamp en maffiakussens. Als we komen aanfietsen zien we een neon aubergine voor het raam: het nieuwe logo (en per ongeluk ook groente-emoji met dubbele betekenis). Maar het past wel bij het nieuwe concept: in Israël, Syrië, Turkije en Libanon doen ze nu eenmaal veel met aubergines.
Op z'n Tel Aviv's
We zitten meteen heel knus, met een fijn bossanova-achtig muziekje, gedimde lichten, kussens in onze rug en een goed glas Sylvaner in de hand. We beginnen met op z'n Tel-Avivs met een Jerusalem bagel en dips als lanen harissa, hmutzqim, tahini za'atar en een bakje gepekelde groenten. Het lekker brood met nigellazaad en za'atar wordt hier door de Israëlische chef Yaniv Lenga zelf gebakken. De kaart, met vele groenten en vis en een enkel vleesgerecht, is ontzettend aansprekend , dus we laten de tafel vol zetten om zoveel mogelijk te proeven. Een van de hoogtepunten is de rauwe harder met bloemkooltabouleh, granaatappel, sinaasappelvinaigrette, filter s rode peper, munt en geroosterde amandelen. Een allesomvattend, fris bordje dat knalt aan alle kanten. De vissoep is ook al zo geweldig: een langoustine, mosselen en een stuk kabeljauw drijven in een dikke, krachtige soep die een lekkere scherpte achter in je keel geeft. Voor het ultieme comfortgevoel bestellen we de gerookte aubergine met tahini, zachtgekookt ei en kruide: lekker veel rodigheid, hoewel wij de orooksmaak watt penetrant vinden.
Liever zetten we onze tanden in de bloemkoolsteak die komt met gebakken feta, gedroogde olijven en schut (of zhoug, een soort pesto van koriander en groene pepers). Dolbij worden ween van al die prikkelingen in onze mond in combinatie met dit fijne sfeertje. Als het ons eindelijk lukt de bar te verlaten, denk Floor te zien dat Famke dankbaar naar boven kijkt en de ogen samenknijpt, maar het kan ook een opkomend niesje zijn geweest.
**Toevoeging door Julia Bachrach: de Eetbar is destijds ingericht i.s.m. Adam Marshall
Publicatie in Het Parool
Datum: 3 november 2021
Geschreven door: Lennart van der Deure, journalist
Tekst: Bar Bachrach serveer mediterraans streetfood met een Midden-Oosterse twist
"In dit deel van Europa weten ze niet zo goed wat ze met een aubergine moeten doen". Yaniv Lenga (39), oorspronkelijk uit Tel-Aviv, is de nieuwe chef van Bar Bachrach, een streetfood restaurant dat mediterraans eten combineert met kruiden en specerijen uit de Arabische en Israëlische keuken. Voorheen zat hier Eetbar Wilde Zwijnen, niet te verwarren met het restaurant, maar die sloot vanwege de coronacrisis. Eigenaar Julia Bachrach (45) wilde iets anders met de zaak, waarna ze toevallig Lenga ontmoette, die op zoek was naar een nieuwe uitdaging.
Op het fornuis ligt een metalen bak met kapotgebrande aubergines. Lenga trekt van eentje het verbrande velletje af. "Hier maken we bijvoorbeeld carpaccio van". De gerechtjes kun je vergelijken met tapas. Er is geen voor,- hoofd,- of nagerecht, en mensen kunnen het eten delen.
Op de kaart vind je onder meer een Franse kippenleverpaté met een perenchutney en huisgemaakte specerijenmix behaart (Euro 11).
En bij een Spaanse octopuscarpaccio met chorizo-olie wordt een Marokkaanse salade geserveerd (Euro 13). Wat het restaurant een Tel-Aviviaanse sfeer geeft, is het idee van ste delen: er moet altijd iets op tafel staan. Lenga vertelt over onder meer de Jeruzalem bagel, een langwerpig stuk brood met sesamzaad. Lenga: "Ik heb met Grieken gewerkt die zeiden: 'Hé, dat hebben wij ook, en de Turken ook'. Maar ieder natuurlijk op zijn eigen manier, met andere ingrediënten en variaties."